ผมอาจเป็นคนที่โชคดีที่เรียนจบแล้ว ก็ได้งานทำทันที ผมทำงานในออฟฟิศ แถวสีลม ซึ่งเป็นสำนักงานของบริษัทใน กทม. ผมอาจเป็นคนที่โชคดีที่เรียนจบแล้ว ก็ได้งานทำทันที ผมทำงานในออฟฟิศ แถวสีลม ซึ่งเป็นสำนักงานของบริษัทใน กทม. ส่วนตัวโรงงานอยู่ต่างจังหวัด ผมตอนนี้อยู่ในช่วงทดลองงานจึงต้องทำตัวดีเพื่อที่จะได้บรรจุและจะต้องทำทุกอย่างในแผนกคอมพิวเตอร์ที่ผมอยู่ โดยมีคุณ จารุวรรณ สาวสวยอายุ 28 ปี เป็นผู้จัดการ ผมไม่แปลกใจเลยที่เธออายุยังน้อยแต่ก็ได้เป็นผู้จัดการ เพราะเธอเก่งมากแถมจบมาจากต่างประเทศด้วย สันติ ท่านผู้จัดการเรียกเธอจ๊ะ แม่เลขาหน้าห้องบอกผมขณะที่ผมกำลังคิดอะไรเพลินๆ ขอบคุณครับ ผมตอบรับ เมื่อถึงหน้าห้องก็ได้เคาะประตูเบาๆ เป็นการขออนุญาตและเปิดเข้าไปด้วยความประหม่า เชิญนั่งคุณสันติ เธอกล่าวสั้นๆ ตามแบบคนเป็นเจ้านายทั่วไป ขอบคุณครับ ผู้จัดการมีอะไรให้ผมรับใช้ครับ ผมถามเธอในขณะเงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสาร เธอมาทำงานกี่วันแล้ว เธอถามซึ่งทำให้ผมคิดว่าผมไปทำอะไรผิดหรือทำอะไรเสียหาย อาทิตย์หน้าครบกำหนดทดลองงาน มีอะไรผิดพลาดมิทราบครับ ผมเป็นฝ่ายถามเธอบ้าง ไม่มีอะไรหรอก แต่ตรงกันข้าม เธอทำงานดีมากและมีความชำนาญดี ทางบริษัทจึงอยากจะบรรจุเธอเป็นลูกจ้างประจำ พอใจไหม เธอร่ายมาซะยาว ขอบคุณครับ ผมซ่อนความดีใจไว้แทบแย่ เอาละ ฉันมีเรื่องบอกเธอแค่นี้ เออแล้วอย่าลืมรักษาความดีไว้ล่ะ งานยิ่งหายากๆ อยู่ ผมรับคำเธอและเดินออกมา วันนั้นเป็นวันที่ผมมีความสุขมาก กลับมานั่งทำงานจนลืมเวลา ไม่นานก็ได้เวลากลับบ้าน ผมมักจะออกช้ากว่าทุกคนเพราะคนตอนนี้เยอะมาก และเมื่อผมมาถึงลิฟท์ก็พบกับคุณ จารุวรรณ อีก อ้าวสันติ เพิ่งกลับเหรอ เธอถามเมื่อผมเดินมาถึง พอดีติดงานนิดหน่อย เลยกะจะทำให้เสร็จครับ ผมโกหกเธอ เมื่อลิฟท์มาถึงเราเดินเข้าข้างในซึ่งไม่มีคนอยู่ คงจะกลับกันหมดแล้ว ตามธรรมดาตึกนี้มีหลายบริษัท
