จนครบแล้วจัดการยกพวกเอกสารต่างๆไปเก็บไว้ที่รถ ตอนเอมกำลังเอาเอกสารวางที่ เบาะหลังสุด เอมเห็นกางเกงในตัวสีน้ำเงินของเอมที่ใช้แล้วเมื่อวานวางอยู่บน สุดของกองผ้าในตะกร้า ปกติเอมจะถอดเอากางเกงในไว้ด้านล่างสุดของตะกร้าเพราะเผื่อมีคนมานั่งรถด้วย จะได้ไม่เห็น เอมเลยไปหยิบกางเกงในขึ้นมาดูปรากฏว่าที่กางเกงในของเอมมันมีน้ำเหนียวๆ เปื้อน อยู่จนแฉะเกือบหมด ตอนแรกเอมไม่รู้ว่าน้ำอะไรพอเปิดไฟในรถดูถึงเห็นเป็นรอย คราบน้ำสีขาวชัดเลยเพราะกางเกงในของเอมตัวนั้นมันสีน้ำเงินเลยเห็นรอยคราบเปื้อนเด่นมาก เอมพอมีประสบการณ์เรื่องนี้อยู่บ้างว่ามันคือน้ำอะไร คงเป็นใครไม่ได้นอกจากโจแต่ก็ยังเอะใจอยู่เพราะโจเป็นเด็กตั้งใจเรียน และสุภาพมากต่างกับหน้าตาเค้าเลยเพราะหน้าตาโจมีสีคล้ำมากมีสิวขึ้นเยอะ ด้วย เอมเลยหยุดคิดเรื่องนี้ไว้ก่อนแล้วกะว่าว่างๆตอนโจอยู่คนเดียวค่อยถามเพราะ นี้มันเป็นเรื่องธรรมชาติเอมไม่คิดหรือโกรธอะไรอยู่แล้ว ขากลับเอมก็ชวนโจกลับเหมือนวันก่อนวันนี้โจตอบตกลงแล้วขอพาบอลไปด้วย โจบอกบอลจะไปช่วยทำรายงานที่บ้านโจ เอมไม่คิดอะไรมาก ก่อนจะขึ้นรถเอมใช้ให้โจไปซื้อชาเขียวมาให้ขวดนึงระหว่าง ที่รอโจไปซื้อก็นั่งคุยกับบอลไปพลางๆ บอลเป็นเด็กเรียนเก่งเหมือนโจ รูปร่างอ้วนผิวสีดำแต่หน้าเกลี้ยงเกลาดี
สักพักใหญ่ๆโจก็วิ่งกลับมาพร้อมชาเขียวขวดนึงฝาปิดสนิทดีทำให้เอมเลิกอคติ กับเค้าพอสมควรเพราะที่เอมใช้โจไปซื้อมาเพื่อจะดูว่าเค้าจะคิดร้ายใส่ยา อะไรมาให้เอมหรือเปล่าเพราะชาเขียวถ้าเปิดฝาแล้วจะสังเกตเห็นได้ง่ายเลย แล้วเอมก็ขับรถพา2 คน นั้นมาถึงสนามกีฬาเร็วกว่าปกติเพราะวันนั้นรถไม่ติด พอมาถึงเอมก็เอารถไปจอดที่เดิมแถวๆสนามยิงปืนเพราะตรงนั้นมีคนน้อยเอมจะได้ไป เปลี่ยนเสื้อตรงเบาะหลังสะดวก พอถึงปุบโจกับบอลก็ไหว้ลาเอมกลับบ้าน เอมก็อื้มๆ กลับบ้านกันดีๆนะอย่าเถลไถล พอเค้าเดินเลี้ยวหายไปตรงหัวมุมตึกปุบ เอมก็จัดแจงถอดเสื้อผ้าเตรียมเปลี่ยนแต่รู้สึกคอแห้งขึ้นมาพอดีตาเอมเหลือบไปเห็น ชาเขียวที่ซื้อมาพอดีเลยเอามาเปิดดื่มไปครึ่งขวด แล้วย้ายตัวเองไปที่ท้ายรถปรับเบาะหลังให้เอนลงเพื่อเปลี่ยนชุด พอเปลี่ยนเสร็จเอมรู้สึกหน้าของเอมมันร้อนผ่าวตัวก็รู้สึกร้อนๆ แต่กลับไม่ปวดหัว แล้วเอมเริ่มรู้สึกว่าสมองตื้อๆ คิดอะไรไม่ออกเลยตัวเอมเรี่ยวแรงหายไป เกือบครึ่งเอมกระเถิบตัวมาเบาะคนขับปรับเบาะเอนลงนอนพักแล้วกดลอคประตูรถ เปิดหน้าต่างรถไว้ครึ่งนึงเอมกะว่าจะนอนพักให้หายก่อน ค่อยขับรถไปหาหมอและคงไม่วิ่งแล้วด้วย เพราะฝนทำท่าจะตก แต่พอเอมคิดไปคิดมาเอมออกกำลังกายทุกวันจะไม่สบายง่ายๆแบบนี้ได้ไง เอมหยิบขวดชาเขียวขึ้นมาดูจนทั่วพอพลิกดูที่ก้นขวด ก้นขวดมีรอยเจาะตรงกลางเป็นรูเล็กๆ มีดินน้ำมันอุดรูอยู่เอมถึงรู้ตัวว่า ”เสีย รู้เด็กแล้ว” แต่ยังดีที่โจกับบอลกลับไปแล้ว เอมเลยค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อย เอมนอนพักได้แปปเดียวที่ประตูรถมีเสียงครึ่ก
พอเอมมองไปที่ต้นเสียงเห็นโจเอามือเอื้อมเข้ามาตรงช่องหน้าต่างที่เปิดไว้ ดึงเปิดล๊อคประตูแล้วเปิดประตูออกโจผลักเอมไปที่เบาะหลังแล้วเปิดล๊อคประตู อีกบานด้านหลังบอลรีบเข้ามาในรถแล้วปิดประตูโจขึ้นมาตรงที่นั่งคนขับบิด กุญแจสตาร์ทรถ เอมพยายามตะโกนให้คนช่วยแต่ไม่มีเสียงออกมาเลย โจขับรถเก้ๆ กังๆ แบบพอขับเป็นแต่ไม่ชำนาญสักพักฝนก็ตกลงมา บอลตะโกนบอกโจว่า มึงไม่ต้องขับไปถึงบ้านมึงก็ได้ฝนตกงี้อย่างมึงขับไม่ไหวหรอกจอดตรงหลังตึก ร้างข้างหน้าก็พอ ฝนตกหนักแบบนี้กว่าจะหยุดอีกนานโจเลยขับรถพาเอมไปตรงตึก ร้างข้างถนนตัดใหม่ โจขับรถไปจอดแอบหลังตึกถ้าไม่มีคนเดินอ้อมตัวตึกมาดู ก็ไม่มีทางเห็นรถแน่ๆ
