เรื่องเสียว อิจฉาพ่อ ”พอ…..พอเถอะ..อย่าทำอะไรแม่เลย..ฮือออ”ผมมี เหตุการณ์จริงจะมาเล่าให้ฟัง ตอนนั้นผมอายุ 17 ผมเรียนอยู่อาชีวะแห่งหนึ่งในกทม. เรื่องเสียว อิจฉาพ่อ ”พอ…..พอเถอะ..อย่าทำอะไรแม่เลย..ฮือออ”ผมมี เหตุการณ์จริงจะมาเล่าให้ฟัง ตอนนั้นผมอายุ 17 ผมเรียนอยู่อาชีวะแห่งหนึ่งในกทม. ผมอยู่กับแม่เพียงสองคน เพราะพ่อติดคุกคดีฆ่าคนตายเพราะหึงแม่ มีคนจ้องจีบแม่เยอะ แม่ผมอายุ 32 ปีท่านมีผมตั้งแต่อายุ 15 ปีแม่เป็นคนเหนือตัวเล็กขาวสวยพ่อกำชับ ให้ผมดูแลแม่ ปีแรกผมจะไปโรงเรียนทุกวันแต่ขึ้นปีสองผมก็เริ่มเกตามภาษาวัยรุ่นอ่ะนะแอบไป เที่ยวบ้านเพื่อนตีกันบ้างวิ่งบ้างเป็นธรรมดาพอถึงบ้านผมเรียบร้อยแต่ยังงัย แม่ก็ไม่ด่าว่าผมหรอกแกเป็นคนเรียบร้อยพูดน้อยตั้งแต่เด็กแม่ไม่ค่อยด่าผม หรอกมีแต่ตามใจ มีอยู่วันนึงผมกลับมาถึงบ้านเห็นแม่นั่งร้องไห้ผมเลยถามแกบอกคิดถึงพ่อ ผมก็เลยปลอบอีกไม่นานพ่อก็ออกมาแล้ว ก็อย่างว่าแหละครับแกไม่ค่อยออกไปไหนเพราะรับงานมาทำที่บ้านบ้านก็อยู่โดด เดี่ยวไม่มีเพื่อนให้คุย ผมสงสารแม่มากน้ำตาแทบไหลจนแม่หยุดร้องไห้ ผมก็เลยขอตัวเข้านอนเพราะเพลียมาก แม่ล้างจานเสร็จก็แยกย้ายเข้านอนเหมือนกัน บ้านผมเป็นบ้านปูนชั้นเดียวสองห้องนอนพอผมอาบน้ำทำไรเสร็จถอดเสื้อผ้าขึ้น เตียงนอนสบายแต่นอนไม่หลับ นึกถึงตอนแม่ร้องไห้ผมนึกสงสารแม่มากอยู่ๆควยเสือกดีดตัวขึ้นมาผมรู้สึกว่า มันแข้งและปวดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน น้องๆพาณิชฯที่เคยเอาไปกดยังไม่เคยเงี่ยนถึงขนาดนี้ แต่จริงๆแล้วควยผมแข็งมาก่อนหน้านี้แล้ว ก็แข็งตอนที่แม่ยืนร้องไห้ผมสงสารก็เลยเข้าไปปลอบก็ตอนที่ผมโน้มและโอบตัว แม่เข้ามากอดแต่ไม่ติดกันมากนอกจากหัวกับไหล่อีกอย่างแม่เป็นคนตัวเล็กสูงแค่ 160 ผมก็สูงกว่าบวกกับแม่ไส่เสื้อคล้ายๆ คอกระเช้า(คอกว้าง)ผมเลยได้มอง เห็นหน้าอกมันเหมือนกับลูกโป่งสองลูกเบียดกันไมมีผิดมันช่างขาวอะไรเช่นนี้ บวกกับผิวนุ่มและกลิ่นหอมนิดๆแม่ยังไม่รู้ตัว แน่นอนผมต้องรีบชิ่งกลับมาที่ห้องอย่างที่บอก ตอนนี้ผมนึกภาพจนทนไม่ไหวค่อยเอามือจับมันแข็งและปวดมากแค่นั้นแหละ ครับ..น้ำแตกมันออกเยอะมากและผมก็หลับไป หลังจากวันนั้นผมเลิกลงแขกเด็กพาณิชฯผมรุ้สึกว่าผมได้เจอของแปลกไหม่และ ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก วันต่อมาผมขอตังค์แม่ซื้อคอมเลยเพราะเพื่อนเป็นคอเน็ตมันบอกว่าในเว็บมีการ แลกประสปการณ์ทุกรูปแบบ แล้วแม่ก็ให้เพราะตามใจผมและแล้วผมก็ได้เจอเว็บครอบครัว พอได้เข้าไปอ่านก็รู้สึกว่าไม่ไช่มีผมเพียงคนเดียวที่ชอบเว็บแนวแม่ลูกวัน นั้นผมอ่านไปน้ำแตกไปแล้วอยู่มาวันนึงผมก็ไม่ได้ไปโรงเรียนก็เลยช่วยแม่ทำ งานบ้านแม่ไม่ยอมให้ผมช่วยกลัวผมเหนื่อย คือแม่รักผมมากครับผมก็แอบมองแม่ตลอดอยู่ความคิดแผงๆ ผมก็เกิดขึ้นผมออกไป ข้างนอกแล้วแกล้งโทรเข้าบ้าน..ตื๊ดดๆสวัสดีค่ะ”เสียงแม่ผมรับสายปรกติเป็นคน พูดไพเราะอยู่แล้ว”ไม่ทราบว่าที่บ้านท่าน อบต.ไหมครับ”ผมแปลงเสียงแกล้งโทร ผิดระหว่างที่คุยโทรศัพท์ผมเกิดอารมณ์อย่างบอกไมเถก”ไม่ไช่ค่ะ” “งั้นถ้าไม่ไช่บ้าน อบต.แล้วนี่บ้านใครล่ะครับ”อ๋อ..บ้านคุณพงษ์ค่ะ”(ชื่อพ่อ ผม)”งั้นผมขอคุยกับคนที่พูดได้ไหมครับ” “เออ..คือ..สงสัยจะโทรผิดมั้งคะ”ผมกำลังจะพูดต่อแม่ก็ดันวางสายไปผมโทรไปอีก ก็ไม่รับสายแม่แกเป็นคนขี้กลัว อีกอย่างแม่อยู่คนเดียวด้วย
