เรื่องเสียว โดนพี่ยามเอาต่อหน้าแฟนสวัสดีค่ะหนูชื่อ ”ก้อย“ เป็นนักศึกษาชั้นปี 4 ปีสุดท้ายแล้ว ด้านการเรียนและกิจกรรมก้อยเอาหมดค่ะถือว่าโดดเด่นในหมู่เพื่อนๆ ที่เรียนด้วยกัน มีผู้ชายตามมารุมจีบหลายต่อหลายคนแต่ก็คงจะหวังแค่ร่างกายที่ขาวอวบอั๋น ที่มีน้ำมีนวลของก้อยเท่านั้นแหละ และก้อยเองก็มีแฟนอยู่แล้วอีกด้วย!วันนี้ก้อยมีกิจกรรมที่มหาลัยจึงได้เลิกดึก ก้อยโทรบอกพี่”มอส“หรือแฟนของก้อย ให้ขับรถออกมารับ กว่าแฟนของก้อยจะมาถึงก้อยก็อยู่เกือบๆ คนสุดท้ายๆ เกือบจะได้รออยู่คนเดียวแล้วไหมล่ะ! อ่าส์“เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า” ก็ดีเหมือนกันจะได้รีบกลับก้อยไม่ค่อยอยากจะอยู่ในทีแบบนี้นานมากนัก! โอ๊ววววว” จะเสร็จแล้วสิ ไม่นะ!! ระหว่างทางที่นั่งรถมาถึงหอพักกับแฟน เราทั้งสองคนนั่งเงียบไม่พูดคุยกันเหมือนอย่างเคย จนมาถึงที่ในห้องก้อยได้ตัดสินใจบอกเลิก ตัดความสัมพันธ์กับพี่เขาไป! ในห้องทำงานของพี่เขาก็ทำมาแล้ว และยังมีอีกหลายที่ ที่ไม่ได้เอ่ยถึง แต่ว่าวันนี้ก้อยรู้สึกเหนื่อยๆ จากกิจกรรมมามากแล้วจึงไม่ค่อยมีอารมณ์“แต่ก้อยเหนื่อยแล้วอ่ะ ให้ก้อยกลับไปอาบน้ำแล้วค่อยทำที่ห้องไม่ได้หรอคะ?!” ก้อยรู้อยู่เต็มอกว่าต่อรองไปก็แค่นั้น!“เอาน่าา… แป๊บเดียวเอง” สุดท้ายก้อยก็ต้องยอมพี่เขาอยู่เรื่อยมา“แป๊บเดียวนะคะ!”ก้อยกับแฟนเดินลงจากรถเข้าไปในตึกเรียนแล้วเลือกห้องเรียนที่ดูมืดๆ ไม่ได้เปิดไฟไว้ เมื่อเข้ามาพี่มอสก็อุ้มก้อยขึ้นไปนั่งบนโต๊ะของอาจารย์ทันทีอื้ออส์ พี่มอสยื่นหน้าเข้ามาประกบปากแลกลิ้นกับก้อยอย่างเมามันส์ มือของเขาก็ซุกซนล้วงไปใต้กระโปรงของก้อยพร้อมกับถอดกางเกงในของก้อยออก ไม่รู้ว่าพี่เขาโยนกางเกงในของก้อยไปไว้ไหนแล้ว! ระหว่างทางที่นั่งรถมาถึงหอพักกับแฟน เราทั้งสองคนนั่งเงียบไม่พูดคุยกันเหมือนอย่างเคย จนมาถึงที่ในห้องก้อยได้ตัดสินใจบอกเลิก ตัดความสัมพันธ์กับพี่เขาไป! สวนสาธารณะ! “พี่มอสพี่กลับไปรอก้อยที่รถเหอะ เดี๋ยวเสร็จแล้ว ก้อยตามลงไปคุยด้วย
”ก้อย ตะ…แต่ว่า“ สายตาคู่นั้นมองมองมาที่ก้อยอย่างจริงใจจนก้อยอยากจะร้องไห้ออกมา แต่ให้มันจบตรงนี้ก่อนแล้วกัน
”ไม่ต้องแต่แล้วพี่ ก้อยไม่เคยขออะไรพี่เลยครั้งนี้ก้อยขอนะ! ก้อยหันไปมองที่แฟนเขากลับยืนนิ่งเงียบไม่มีท่าทีที่จะทำอะไรกับปัญหาที่ตนเองก็แม้แต่น้อย!“พี่อย่าเอาเรื่องไปบอกใครเลยนะคะก้อยขอร้อง อีกไม่ถึงปีก้อยก็จะเรียนจบแล้วให้ก้อยทำอะไรก็ยอมนะคะพี่ยักษ์” ก็เห็นหมดหนทางทางเลือกจึงจำเป็นต้องคุกเข่าขอร้องพี่เขาเพื่อให้เรื่องนี้ไม่แพร่พลายออกไป! เพราะก้อยเองก็รับไม่ได้ นี่ต้องขนาดไหนกันวะ“พี่ยักษ์”“ไม่งั้นก็เตรียมตัวออกได้เลย พี่ช่วยได้เท่านี้แหล่ะ!” มันพูดออกมาอย่างหน้าระรื่นก้อยมองดูพี่มอสเขาคงสติจะหลุดไปแล้วเค้าไม่พูดอะไรลงไปนั่งที่พื้นห้องแล้วพิงกับกำแพงหันหน้ามาทางก้อยและพี่ยักษ์ในชุดยามตรงหน้า“ดีต้องแบบนี้สิค่อยคุยกันได้หน่อย!” มันกำลังเดินเข้ามาที่ก้อยมือชาของมันลูกที่ผมสลวยๆ ของก้อยก้อยรู้สึกกลัวเล็กน้อย! “อะไรก็ได้งั้นหรอ? โอ๊ววววว” จะเสร็จแล้วสิ ไม่นะ!! อีกไม่ถึงปีก้อยก็จะเรียนจบแล้ว” ดูเหมือนว่าพี่เค้าจะยอม พี่มอสเดินก้มหน้าก้มตาเดินออกไปยังช่วยอะไรไม่ได้!
