แล้วกดลงแน่นรัดตัวนุ๊กอย่างแรง
นุ๊กรู้สึกถึงความร้อนที่มันพุ่งเข้าในรูนุ๊กเลยค่ะ นุ๊กเจ็บจนร้องไห้ น้ำตามันไหลออกมาเองเลย ท่านทับตัวนุ๊กไว้ ท่านปลอบกอดจูบนุ๊ก นุ๊กเลยถามว่าทำอะไรกับนุ๊ก ไหนว่าแค่จะกินฉี่ ท่านว่าท่านขอโทษท่านเห็นหีของนุ๊กแล้วมันทนไม่ไหวจริงๆ ท่านว่าถ้านุ๊กยอมท่านจะดูแลนุ๊กอย่างดี นุ๊กส่ายหน้ามันรู้สึกไม่ดีเลยค่ะ คุณนายดีกับนุ๊กมาก แถมสิ่งที่ท่านทำมันเจ็บมากมายจริงๆ ท่านพยายามขยับเอว แต่ไอ้นั้นมันอ่อนเหลวอยู่เลยหลุดออกมา นุ๊กเลยลุกวิ่งเข้าห้องน้ำ ไปร้องไห้ ท่านตามมาปลอบนุ๊กหน้าห้องน้ำ ท่านว่านุ๊กออกมาเถอะไม่ต้องกลัวแล้ว มันอ่อนแบบนี้จะทำอะไรได้ นุ๊กอยู่ในห้องน้ำสักพักท่านก็เอากุญแจมาเปิด ท่านกอดนุ๊ก ไอ้นั้นของท่านมันอ่อนจริงๆๆอย่างท่านว่า ท่านพานุ๊กออกมา ท่านว่าถ้านุ๊กไม่ยอม ท่านก็ไม่บังคับ ท่านว่าแต่งตัวซะเดี๋ยวจะพากลับไปซื้อแจกัน นุ๊กแต่งตัวแต่มันรู้สึกไม่เหมือนเดิมเลย ที่รูของนุ๊กเหมือนมีอะไรมาคาอยู่ เวลาเดินมันเจ็บเหมือนมันบวมเลย ท่านพานุ๊กมาทานไอติม จนบ่าย 2 เรากลับมาบ้าน เอาแจกันมาเปลี่ยน นุ๊กค่อยโล่งอก ท่านว่าให้นุ๊กรอก่อนอย่าเพิ่งกลับ เดี๋ยวมีของจะให้ นุ๊กกลัวแกจะทำอะไรนุ๊กอีก แต่ก็ไม่กล้าหนีกลับ เลยแอบมองเข้าไปในห้องทำงาน ท่านปีนขึ้นบนโต๊ะแล้วเปิดฝ้าเพดานท่านล้วงเอากระเป๋าลงมาจากฝ้า เปิดออกมามันเป็นเงินค่ะ เต็มไปหมด ท่านหยิบมาหลายใบ แล้วเก็บกระเป๋าเข้าที่เดิม ท่านเดินมาที่ตู้ข้างโต๊ะหยิบยาออกมาทาน(นุ๊กมารู้ตอนโตแล้วว่ามันคือยาไวอา กร้า) ท่านทานยาเสร็จก็เดินออกมา นุ๊กรีบวิ่งกลับมาที่โซฟา ท่านยิ้มเหมือนผู้ใหญ่ใจดี ท่านว่าท่านรู้สึกผิด ท่านยื่นเงินให้นุ๊ก
ท่านว่าอย่าเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังน่ะ ให้นุ๊กทำตัวเป็นปกติ ท่านสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีก นุ๊กรับเงินมาค่ะ ท่านว่ายังเจ็บอยู่ไหม นุ๊กพยักหน้า ท่านว่าอย่าเพิ่งกลับบ้านเลยน่ะ เดี๋ยวท่านจะประคบยาให้ ไม่งั้นแม่ของนุ๊กจะสงสัย ท่านเอาผ้าขาวมาชุบน้ำร้อน ประคบที่รู นุ๊กหนีบขา ท่านว่าอย่าอายเลยเมื่อกี้ก็เห็นแล้ว ท่านว่ามันจะลดอาการบวมเจ็บ นุ๊กยอมให้ท่านประคบ ท่านว่านี่เรียกว่าหี คนเราทุกคนออกมาจากตรงนี้แหล่ะ นุ๊กดูแล้วสงสัย ไม่น่าเชื่อ
