เรื่องเสียว เอาให้แรงๆเลย… ครูครับ ผมเสียว… แหวกกลีบซากุระถ้าจะกล่าวถึงนักศึกษาชายในมหาวิทยาลัย “โอนาไง” ด้วยกันแล้ว ยุโรชิกุดูจะเป็นเด็กหนุ่มที่หล่อเหลาเอาการที่สุด อายุของเขาเพียงย่าง 18ปี จัดว่าอยู่ในวัยรุ่น แต่ก็น่าแปลกที่เขาไม่ชอบเที่ยวเตร่ มีก็แต่ความเจ้าชู้ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า “ยุโรชิกุ” จะเคยผ่านการร่วมเพศมาเลย ยิ่งในขณะนี้เขาเรียนอยู่ในระดับไฮสคูลด้วยแล้ว ในห้องเรียนมีสาวๆเยอะแยะให้ประกบ แต่เขากลับไม่สนใจ
คงเป็นเพราะคุณครูคาโย๊ะนั่นเอง เธอมาจากนางาซากิแถบฝั่งนาง่า อายุของเธอก็เพิ่งจะ 23ปี ซ้ำยังเป็นโสด เธอสวยอย่างชนิดที่เรียกว่าบาดตา ผิวขาวเนียลยิ่งกว่าปุยหิมะบนยอดเขาฟูยี เธอมาสอนอยู่ที่นี้เพราะความอยากรู้รสชาดของเมืองใหญ่อย่าง “โอซาก้า” เธอเคยผิดหวังในความรัก แต่เมื่อเธอมาอยู่ที่นี่ผู้ชายหลายคนต่างจ้องสัดส่วนของเธอตาเป็นมัน แฝงความหื่นกระหายที่จะได้เล่นเกมส์รักกับเธอ ความจริงเธอไม่ใช่คนหยิ่งจองหอง ถ้าจะดูกันให้ซึ้งแล้วเธอเป็นคนเงียบขรึมมากกว่า
เด็กหนุ่มยุโรชิกุลอบมองและแอบชมความน่ารักของครูสาวคาโย๊ะอยู่บ่อยๆ ผิวเนื้อขาวสะอาด ซ้ำริมฝีปากจิ้มลิ้มแดงระเรื่อน่าจูบเสียจริงๆ เธอมาเช่าอพาร์ทเม้ท์อยู่ใกล้บ้านของยุโรชิกุ และยังสนิทสนมกับครอบครัวของเขามาก ด้วยความที่ชายหนุ่มอยากใกล้ชิดครูสาวให้มาก เขาจึงอ้อนวอนให้เธอช่วยสอนพิเศษอยู่เสมอ
และนี้ก็เป็นที่มาของเรื่องที่กำลังจะพาท่านผู้อ่านเข้ากับเหตุการณ์วันนี้ยุโรชิกุมาที่ห้องพักของครูสาวเจ้าเสน่ห์เป็นปรกติ เธอเอ่ยทักทายเมื่อเปิดประตูรับ“กำลังอยากเจอเธออยู่พอดีเลย”
“มีอะไรให้ผมรับใช้หรือครับครู”
“อยากจะชวนเธอไปเป็นเพื่อนดูหนังซักรอบ คอยเดี๋ยวนะครูขอผัดเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ก่อน”
เธอบอกกับลูกศิษย์หนุ่มแล้วก็เดินกลับเข้าไปข้างใน ส่วนเด็กหนุ่มก็เดินไปนั่งรอที่โซฟาร์ในห้องรับแขก ดูทีท่าเขาจะรู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษ
มีเสียงครูสาวดังแว่วๆมาจากภายในห้องนอนด้านใน
“ว่างๆชิกุมาคุยกับครูบ่อยๆซิ อยู่คนเดียวมันเหงาชอบกล”
“ครับ” เขารับปากพลางก็หยิบหนังสือแมคกาซีนมาอ่านฆ่าเวลาชั่วครู่ครูสาวคาโย๊ะก็เดินออกมาที่เด็กหนุ่มนั่งอยู่ โดยมีบราเซียเพียงชิ้นเดียวที่ติดร่างของเธออยู่ เด็กหนุ่มมองร่างของเธอเต็มตาแล้วก็ถึงกับกลืนน้ำลายที่เหนียวเหนอะลงลำคออย่างลำบากเมื่อเห็นความขาวนวลเนียลตลอดร่าง เต้านมของเธออวบจนล้นแทบจะดันยกทรงขึ้นมาจนแทบปริ เขาอยากจะชมความงามให้เธอรู้ แต่ก็ไม่กล้า ได้แต่เก็บความสวยของเธอไว้ในหัวใจให้มันสั่นคลอนเล่น จนกระทั่งเธอสวมเสื้อผ้าเสร็จ“ไปกันเถอะ ว่าแต่เธอจะกลับดึกได้หรือเปล่า?”
เขารีบรับคำเพราะความปรารถนาในหัวใจที่จะได้ใกล้ชิดครูสาวมันเปี่ยมล้นอยู่แล้ว
จากนั้นครูสาวคาโย๊ะก็พาเขามานั่งรถส่วนตัวของเธอโดยที่เธอเป็นผู้ขับมายังโรงภาพยนตร์ที่กำลังทำการฉายหนังประเภทควมรักเกี่ยวกับวัยรุ่น โดยแทรกบทพิศวาสวาบหวามแถมตลอดเรื่อง
ในโรงภาพยนตร์ เขากับเธอนั่งชิดกัน บางครั้งครูสาวก็กล้งซบไหล่เขา ทำให้เด็กหนุ่มเกิดความว้าวุ่นใจเป็นลำดับ บางครั้งเขามีความรู้สึกอยากจะโอบกอดและจูบที่แก้มของเธอเต็มทน แต่นั่นก็เป็นเพียงความคิด เพราะความเป็นจริงเขานั่งเกร็งตัวแข็งทื่อตลอดเวลาจนกระทั่งหนังเลิก ครูสาวคาโย๊ะก็ยังอุตส่าห์ควงแขนเขามาขึ้นรถ จนขับมาถึงครึ่งทาง รถเจ้ากรรมก็เกิดเสีย เลยจำเป็นต้องจอดทิ้งไว้ข้างทาง ซึ่งครูสาวก็ตั้งใจว่าจะเรียกช่างมาซ่อมในวันรุ่งขึ้น
ในขณะที่เขากับเธอเดินเรื่อยๆกันมาจนจวนจะถึงอพาร์ทม้นท์ของเธออยู่แล้ว ครูสาวคาโย๊ะก็จับมือเด็กหนุ่มแน่น ยุโรชิกุถึงได้ถามด้วยความสงสัย“ครูกลัวอะไรหรือครับ?”
เธอตอบด้วยเสียงสั่นๆ
“ไม่หรอกแต่ฉันหนาว”
ซึ่งความจริงอากาศในฤดูนี้ก็เพียงแต่เย็นบ้างเท่านั้นเองด้วยเป็นเดือนเมษา แต่เด็กหนุ่มก็ยังถามเหมือนคนโง่
“เป็นไข้หรือเปล่าครับ?”
“ไม่หรอก”
“งั้นรีบเดินเถอะ ดึกมากแล้ว เดี๋ยวครูจะไม่สบาย”
“ไม่” เสียงเธอสั่นพร่า
“ครูอยากอยู่กับเธอในความมืดอย่างนี้”
เด็กหนุ่มเริ่มงง
“ทำไมละครับ?”
“ฉันตอบไม่ถูก