แม่อยู่ในลิฟยืนอยู่คนเดียว“จะไปไหนกัน” แม่ถามขึ้น“เออๆ ไปหาอะไรกินกันข้างนอกครับแม่” ผมตอบแบบลุกลี้ลุกลน“ใช่ๆ ครับ หาไรกินกัน” ไอ้ทิวทำเสียงแบบมีพิรุท“เป็นอะไรเสียงแปลกๆ” แม่มองๆไปที่หนังสือพิมพ์ที่ไอ้ทิว หนีบไว้ที่รักแร้ เห็นโฆษณาครึ่งหน้าเป็นอาบอบนวดที่พวกผมกำลังจะไป“ไปร้านไหนกัน” แม่ถามต่อ ลิฟค่อยๆ เลื่อนลงไปทีละชั้น ทีละชั้น“ก็ร้าน เออ ร้าน ร้านไหนวะ” ไอ้พงษ์ หันมาถามผม
“ร้านแถว ห้วยขวาง หน่ะแม่” ผมตอบลวกๆ ไป“มีด้วยหรือ” แม่ทำหน้าสงสัยกิ้ง โชคดีมาถึงชั้น 1 รถพอดี พวกผมรีบๆ ออกจากลิฟปล่อยให้แม่ยืนงงอยู่คนเดียวในลิฟพวกผมรีบวิ่งมาที่รถยนต์ที่ผมจอดไว้ “เฮ้อเกือบซวย “ผมปิดประตูหลังรถรถพวกผมกำลังแล่นผ่านหน้าร้านสะดวกซื้อ“เดี๋ยวๆ ซื้อถุงยางก่อนสิ ”ผมเอามือตบๆ เบาะหน้า“นั่นสิ” ไอ้พงษ์ จอดรถหน้ามินิมาทส์และเดินเข้าไปเห็นพนักงานผู้หญิงอยู่ ไอ้พงษ์รีบๆ หยิบกล่องถุงยางสามกล่องแบบเร็วๆ ทำหน้าอายๆ รีบๆ จ่ายเงินจนพนักงานทำหน้า งงๆ และคว้ากล่องถุงยางรีบเดินออกมาแต่พอเดินออกมาเท่านั้นแหละแม่ผมเดินตามมาทางนี้เห็นพวกเราพอดี แกจ้องไปที่ถุงยางในมือไอ้พงษ์เห็นเต็มๆ ไอ้พงษ์รีบยัดถุงยางสามกล่องซะตุงกระเป๋ากางเกง“แม่มาซื้ออะไรหรือ” ผมถามหน้าเจื๋อนๆ“พงษ์เมื่อกี้อะไร” แม่ทำหน้าตาขึงขังถามแบบจริงจัง“เออ…ก็….เออ…เป็น” ไอ้พงษ์ทำตาหลุกหลิกไปมาไม่รู้จะตอบยังไง“บอกความจริงแม่มานะว่าจะไปไหนกัน” แม่เดินเข้ามาใกล้พวกผมสามคนมากขึ้น“ไป…..ไป…” ผมไม่กล้าตอบ“เที่ยวผู้หญิงละสิ” แม่พูดแทงใจตรงๆ ผมเย็นวาบไปทั้งตัวไม่รู้จะแก้ตัวยังไงดีแล้ว“เออ…..อาบอบนวดต่างหากครับ” ไอ้ทิวเสือกตอบแบบไม่ควรตอบออกมา“โกหกแม่แล้วคิดจะไปติดโรคกันหรือไง…..หัดคิดกันหน่อยสิ”แม่ทำหน้าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เดินหันหลังเดินกลับตรงไปที่ลิฟและหายลับตาไป พวกผมได้แต่ยืนกันนิ่งๆผมกับเพื่อนๆ ยืนคุยกันสักพักแล้วก็ตกลงว่าอย่าไปเลย เดี๋ยวกลายเป็นเรื่องใหญ่เกิดแม่เอาไปบอกพ่อไอ้ทิวด้วยฉิบหายเลยเพราะพ่อมันดุมากผมกับเพื่อนพากันขึ้นรถขับไปจอดไว้เหมือนเดิมและไปอยู่ห้องไอ้พงษ์ต่อ“ไม่กลับห้องหรือมึง” ไอ้พงษ์ถามผม“รอก่อน ยังไม่กล้ากลับวะ”“เอาน่า เดี๋ยวพวกเราไปขอโทษแม่มึงก็แล้วกัน” ไอ้ทิว พูดเอาหนังสือพิมพ์บอลโยนไปบนโต๊ะ“พวกเรายังไม่ได้ไปสักหน่อย” ไอ้พงษ์ พูดเสริมมันหยิบถุงยางออกมาวางกองเรียงไว้เพื่อนผมเลยพากันมาที่ห้องผม เพื่อขอโทษแม่ พอผมเปิดประตูห้องผมเข้าไปเห็นแม่นั่งอยู่ที่โซฟาห้องนั่งเล่นกอดอกทำท่าคิดมาก“แม่ พวกผมอยากขอโทษ”“อือ” แม่ทำเสียงตอบกลับ“พวกผมก็ขอโทษด้วยเหมือนกัน ไอ้ทิวแหละมันเป็นคนเริ่ม” ไอ้พงษ์เอามือตบหัวไอ้ทิวทีนึง“อ้าว