นะคะพี่เอ็ม…” โมขอร้อง
“ให้เรียกอะไรล่ะ คนมันเคยปาก ให้เรียกว่าโมงั้นเหรอ?…” ผมถาม
“เรียกเมีย” โมกระซิบยั่วเบา ๆ ฉัน… เอ่อ…. แกมันจะไปรู้อะไร… ยัยโม… ตัวเล็ก ๆ หยั่งแก ขี่ไม่ไหวหรอก” ผมว่า
“ไหวไม่ไหวก็ไปจนกลับมาได้นี่ล่ะค่ะ… แต่เหงื่อออกท่วมตัวเลย ร้อนด้วย….” โมบอก
แล้วเธอก็จับมือผมไป หยิบเงินทอนยี่สิบบาทวางลงบนกลางมือ
“เอ้า… ตังค์ทอน ยี่สิบบาทถ้วน!… แหม… มือเย็นจังนะคะ คนอยู่ห้องแอร์สบาย ๆ นี่น่าอิจฉา…”
ผมทำตาโต นับวันโมจะเล่นกับผมมากขึ้น แม้จะเป็นวาจาอ่อนหวาน แต่ว่าผมไม่ชอบ
“แกพูดแบบนี้ วันหน้าจะให้ฉันออกไปซื้อเองหรือไง?…”
โมไม่ตอบ แต่เดินเอาจักรยานผมไปเก็บ แล้วเดินกึ่งกระโดดเข้าห้องตัวเองไป
ซักพักได้ยินเสียงน้ำดังซู่ซ่ามาจากในนั้น สงสัยโมจะอาบน้ำ ทีนี้ผมว่าจะให้เธอแกะอาหาร
ใส่จานให้ทาน ก็เลยต้องรอไปอีก ผมจึงขึ้นชั้นสองเข้าห้องนอนไปตากแอร์ดีกว่า พอดูนาฬิกา
เห็นว่าทุ่มครึ่งแล้ว พ่อกับแม่กลับราว ๆ สามทุ่ม ผมคงทานข้าวก่อนเพราะหิวมาแต่กลางวัน เมื่อ
ไม่มีอะไรทำ ผมคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ นิสัยผมอาบน้ำไม่ปิดประตูเพราะห้องน้ำ
อยู่ในห้องนอน ธรรมดาไม่มีใครเข้าห้องของผมหรอก
ผมถอดชุดออกหมด เปิดน้ำร้อนจากฝักบัวอาบอย่างสดชื่น ไม่รู้นึกอะไรขึ้นมา ควยผมเกิดแข็ง
เกิดอารมณ์ต้องการอย่างมาก เลยปิดน้ำร้อนยืนช่วยตัวเองอยู่ในห้องน้ำ
ตอนนั้น โมอาบน้ำเสร็จ คงนึกขึ้นมาได้ว่าลืมเอาอาหารใส่จานเตรียมให้ผม เลยเดินขึ้นมาถาม
ผมว่าจะทานเลยหรือเปล่า?… ผมไม่ได้ล็อคห้องนอน โมเปิดเข้ามา เป็นจังหวะผมปิดน้ำและ
ยืนเงียบช่วยตัวเองอยู่ โมเลยไม่รู้ว่าผมอยู่ในนั้น ผมก็ไม่รู้ว่าโมเข้ามาในห้อง
ผมสาวควยอยู่สักพัก อารมณ์มันเงี่ยนมากขึ้น มากกว่าทุกครั้งทีเดียว ผมเลยเดินออกจากห้องน้ำ
ว่าจะนอนบนเตียงแล้วช่วยตัวเองในท่านอนดีกว่า ผมชอบทำบนเตียงที่สุด ผมคว้าผ้าเช็ดตัว
มาซับน้ำตามตัวและเอาคลุมหัวเช็ดผมมา มันเลยไม่เห็นโมที่ยืนอยู่ริมประตูห้อง ผมเดินเปลือย
มานอนหงายกำควยบนเตียง พอนอนลงผมก็เห็นโมทันทีเหมือนกัน ผมร้องเสียงดัง
“เฮ้ย….