หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ผมเริ่มที่จะแอบดูเธออยู่เรื่อยๆ ประกอบกับเพื่อนอีกสองคนที่พักอยู่ด้วยกัน ย้ายออกไปอยู่อีกหอกับแฟน ทำให้ผมมีโอกาสมากขึ้น ที่จะไม่ต้องมาระแวงว่าใครจะมาตอนผมแอบดู ยิ่งตานึกนี่ ขยันเข้าสวนแต่เช้ามืด ค่ำๆก็สามสี่ทุ่มน่ะแหละกว่าจะกลับ งานนี้นี่มีคนเพิ่มอีกคนก็ไอ้โรคจิตหน้าบ้านแหละครับ มันนี่ตัวฉกาจเลย แต่บางทีกริยาของมันก็ทำให้ผมมีความรู้สึกตื่นเต้นแปลกๆนะครับ ผมคิดที่อยากจะเห็นน้องอูม โดยแบบว่าลวนลาม ข่มขืนประมาณนั้น ผมว่ามันมีอารมณ์มากๆเลย และผมเองผมก็ไม่คิดที่อยากจะฟันเธอซะด้วย แต่อยากเห็นตอนเธอโดนคนอื่นฟันมากกว่า ผมอยากดูว่าเธอจะร้องหรือคราง หรือทำหน้าตายังไง จนกระทั่งเวลาผ่านไปได้เดือนนึงเหตุการณ์ที่ส่อเค้าไปในทางที่ผมคิดก็เกิดขึ้นครับ วันนั้นผมตื่นเช้าเพื่อออกกำลังกายเหมือนทุกวัน เจอตานึกนั่งอยู่บนเนินไผ่ฐานที่มั่นเดิม แต่ดูท่าทางแกก็คงจะเริ่มเบื่อเพราะแกบ่นว่าเฝ้ามาเดือนนึงยังไม่มีโอกาสได้เห็นเหมือนวันที่ดูกับผมวันนั้นเลย วันนี้แกก็เรียกผมอีก แต่คราวนี้ไม่ใช่ดู อูมนะครับ แต่ดูพฤติกรรมของไอ้คนบ้า หน้าบ้านผม ผมเห็นไม่หิ้วฝักบัวรดน้ำ แล้วก็มารดกางเกงในชุดชั้นใน ที่ อูมตาก กระโปรงตัวยาวๆ กางเกงมันรดจนเปียกหมด แล้วมันก็หนีเข้าบ้าน ผมสงสัยมากเลยว่ามันทำอะไรของมัน จนกระทั่งสายๆ อูมตื่นขึ้นมา ผมก็พอจะเดาออกทันทีเลยครับ พร้อมหันไปบอกตานึก.” ไปตานึก วันนี้เราได้ดูอะไรดีๆ ยิ่งกว่าวันนั้นแน่ ” “อะไรของมึงวีะ ดีกว่าวันนั้น ไอ้บ้ามันทำอะไรของมันก็ไม่รู้”ตานึกบ่น “มันเอาน้ำมารดอย่างนี้ทุกวันเลยเหรอ” ผมถาม “มันทำมาสองสามวันแล้ว ฉันยังได้ยินหนูอูมบ่นเลยว่าไม่มีชุดชั้นในจะใส่” “นั่นแหละ เจตนาของไอ้บ้ามัน”ผมบอก “อะไรของมันว๊ะ” ตานึกยังงง “ก็มันจะให้ยัยอูมนี่ ไม่ใส่อะไรไปเรียนไง ไม่เห็นเหรอมันเหลือแต่กระโปรงสั้นๆไว้ ที่ไม่รดน้ำ ” ผมบอก “อ้าว แล้วเกิดหนูอูมไม่ไปเรียนล่ะ หรือไปซื้อตัวใหม่มา เห็นมั้ยแต่งตัวมิดชิดกว่าเมื่อก่อนอีก ไม่มีอะไรให้เห็นเลย” ตานึกยังคงบ่น “วันอื่นฉันไม่รู้ แต่วันนี้เธอต้องไปเรียนเพราะวิทยาลัยมีงาน
