เรื่องเสียว แน่จริงถอดให้หมดสิ…..”ก๊วนสาวพิเรน”ก่อนอื่นต้องขอออกตัวไว้ก่อนเลยนะค่ะว่าเรื่องของ ปริมอาจจะไม่ถึงกับสุดยอด แต่บางคนอาจจะชอบในพฤติกรรม sexy เล็กๆ ก็ได้นะค่ะ ช่วงฤดูร้อนที่ผ่านมาปริมได้ไปพักผ่อนที่ชายทะเลกับเพื่อนๆ โดยเข้าพักที่โรงแรมมีระดับแห่งหนึ่ง เราไปกัน 4 คนเป็นผู้หญิงทั้งหมดและเข้าพักกัน 2 ห้อง
เราไปถึงก็เกือบเย็นแล้วเพราะมัวแต่รอเพื่อนสมาชิกให้ครบ เมื่อเช็คอินเข้าที่พักแล้วก็พากันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อจะลงไปทาน อาหารค่ำดูพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า คงสงสัยว่าทำไมเรายังไม่เล่นน้ำ มันเย็นมากแล้วและกะกันว่าจะพากันมาเล่นน้ำทั้งในสระน้ำและทะเลตอนเช้าของ วันรุ่งขึ้น ปริมพักห้องเดียวกับ “นก” ส่วนเพื่อนอีก 2 คน คือ “ต่าย” และ “มด” พักอยู่อีกห้องหนึ่ง สำหรับมื้อค่ำริมทะเลในคืนนี้ปริมสวมผ้าแบบชาวเล คือใช้ผ้าสีขาวลายฟ้าบางๆ พันรอบตัวเหมือนใส่ผ้าถุงและมัดปมที่เอวเพื่อกันหลุด เสื้อแขนกุดคอกว้างผ้าชนิดและสีเดียวกับผ้าพันดัวด้านล่าง ชิ้นในเป็นบราลูกไม้สีชมพูบางๆ เห็นหัวนมได้ชัดเจน ปริมเลือกบราที่เล็กกว่านมนิดหน่อยเพื่อให้มันดันเนินอกขึ้นมาดูสวยงามยิ่ง ขึ้น แต่ก็ต้องทนอึดอัดนิดหน่อยค่ะ ด้านล่างเป็น bikini สีชมพูซึ่งตัวเล็กมากกว่า size ปกติ ปิดหอยและก้นอยู่
แค่นิดเดียว เวลาเดินไปสักพักหนึ่งแผ่นหลังมันจะเข้าไปในร่องก้นเกือบทั้งหมด ส่วนแผ่นหน้าสามารถเห็นขนที่ปกคลุมหอยได้สบาย แต่โดยภาพรวมแล้วถ้ามองทะลุผ้าพันกายก็จะสามารถเห็นถึงผิวขาวๆ ของปริมได้เลย ไม่ต้องพูดถึงชั้นในเพราะเห็นเด่นชัดอยู่แล้ว ส่วนนกอยู่ในชุดกางเกงขาสั้นจู๋รัดเป้าสีขาวเน้นขนาดความอวบอูม และมาพร้อมกับเสื้อยืดรัดรูปสีขาวเช่นกัน นกใส่ชั้นในทั้งบนและล่างสีดำตัดกับเสื้อผ้าด้านนอกอย่างเด่นชัด ส่วนอีกสองสาวก็ใส่กางเกงขาสั้นเสื้อยืดแขนกุดเช่นเดียวกัน คงมีแต่ปริมเท่านั้นที่แตกต่างกับคนอื่นๆ เพราะที่สำคัญปริมจะนมใหญ่และสวยกว่าเพื่อนๆ พวกเราทานอาหารกันอย่างสนุกสนาน มีการดื่มไวน์กันด้วย ปริมดื่มมากกว่าคนอื่นเค้าเพราะชอบ ทุกครั้งที่บริกรมารินไวน์ให้ ต่ายซึ่งนั่งตรงข้ามกับปริมสังเกตเห็นสายตาของบริกรที่จ้องลงมาที่หน้าอกปริ มทุกครั้งเพราะปริมนั่งติดกับที่ตั้งไวน์ รู้สึกได้ว่าเขาจะต้องเห็นนมปริมทั้งเต้าแหละค่ะ เพราะเสื้อออกจะหลวมและคอกว้างขนาดนั้น อารมณ์ปริมเริ่มฉุดขึ้นทีละน้อยจากการที่ถูกแทะโลมด้วยสายตาจากบริกรคนนั้น ผสมกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์
เมื่อทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อย พวกเราพากันกลับขึ้นห้องด้วยลิฟท์มาที่ชั้น 4 ของโรงแรม พอประตูลิฟท์เปิดก็สังเกตเห็นได้ว่าทางเดินไปห้องพักมีแสงไฟที่สลัวและ ปราศจากผู้คน
